شیراز، شهری که گویی بهار در آن جا مانده است. از باغ ارم با سروهای سر به فلک کشیدهاش تا باغ نارنجستان که عطر بهارنارنجش هوش از سر میرباید. اینجا حتی زمستانها هم رنگِ سبز دارد و پاییز، تنها به معنی ریزشِ برگها نیست، بلکه رقصِ نورِ خورشید بر شاخههای نارنج است.
شیراز را باید با چشمانِ بسته دید؛ شهری که طبیعت و معماری در آن چنان درهم آمیختهاند که نمیتوان تشخیص داد کجا یکی پایان مییابد و دیگری آغاز میشود.