این شهر، از طلوع خورشید تا شبهای طولانی، هیچگاه از حرکت نمیایستد؛ از نخستین صدای اذان که در دل شب میپیچد تا چراغهای برجهای بلند که در دل تاریکی شب هنوز میدرخشند، مشهد همیشه در حال زندگی و تپش است. آنجا که فردوسی با واژههایش تاریخ را جاودانه کرد و نادرشاه با شمشیرش از خاک ایران دُردانه ساخت. شهری که بادهایش هنوز حماسه میخوانند و خاکش روایتگر رشادتهاست.