لقب "نصف جهان" برازندهترین نام برای این شهر افسانهای است. جایی که گویی نیمی از زیباییهای عالم در آن گرد آمدهاند. از زایندهرودش که همچون رگهای طلایی در بستر شهر جاری است تا گنبدهای فیروزهایاش که آسمان را به رقابت طلبیدهاند.
اصفهان نه فقط نیمی از جهان، که جهانی کامل در نیمی از وسعت است. شهری که هر گوشهاش دری به سوی زیباییهای بیپایان میگشاید و هر بنای تاریخیاش گواهی است بر این ادعا که "هنر نزد ایرانیان است و بس".